دود هوا در چشم آموزش
سید مصطفی بهشتی
دبیر شهر آرا محله
یکی دیگر از هفته‌های پاییزی هم به پایان خود نزدیک می‌شود در حالی که هم مدارس تعطیلی به دلیل آلودگی هوا را به خود دیدند و هم دانش‌آموزان فرصت افزودن بر اندوخته علمی خود را از دست دادند.
همان‌طور که اشاره کردم دلیل این تعطیلی، آلودگی هوا بود. هوایی که باید موجب نشاط و سرزندگی برای ما شهروندان شود، موجب بازدارندگی ما از بسیاری امور روزمره زندگی شده است، اما دلیل این امر دست بردن انسان‌ها در ساختار طبیعت آن هم به شکلی ساختارشکن است که باعث شده این روز‌های تعطیلی پیش‌روی ما قرار گیرد.
در سال‌های اخیر شاهد بوده‌ایم که هر زمان شهر مشهد در موقعیت خطرناک آلودگی هوا قرار گرفته است، مسئولان امر، مانند دیگر کلان‌شهر‌های کشور، راهکار تعطیلی مدارس را در پیش گرفته‌اند. این اتفاق در حالی هر سال در این فصل تکرار می‌شود که تجربه نشان می‌دهد به لحاظ کارایی، در تغییر شرایط موجود چندان اثر مثبتی ندارد. از طرفی اگر بخواهیم این کار را روش و راهکاری برای پیشگیری از مبتلا شدن دانش‌آموزان به بیماری‌های تنفسی در نظر بگیریم، بحث مفصل دیگری را می‌طلبد و این سؤال را به ذهن می‌آورد که آیا هوای آلوده فقط برای دانش‌آموزان ضرر دارد و خطرناک است؟ در مرحله دوم سؤال این است که آیا هنگام تعطیلی مدارس دانش‌آموزان در خانه می‌مانند؟
نکاتی که در کنار موضوع مطرح شده باید دقت کرد وضعیت درسی دانش‌آموزان در چنین شرایطی است، آنچه در سال‌های اخیر و در همین فصل پاییز جاری دیده‌ایم تعطیلی یکی دو روزه نیست، بلکه هر وقت شاخص هوا عددی خاص را رد می‌کند، دست مسئولان در کلید مدارس گره می‌خورد و قفل آن پیچانده می‌شود تا شاید هم به سلامت فرزندان شهر کمک کند و هم به دلیل کاهش تردد سرویس مدارس و والدین دانش‌آموزان به کاهش آلودگی هوا هم کمک شود.
آیا مسئولان تاکنون از خود پرسیده‌اند که در سال‌های اخیر آن اندازه که بر تعداد خودرو‌ها در شهر افزوده شده است، آیا سرانه فضای سبز هم تغییر چندانی داشته است؟
پس نکته اولی که مطرح می‌شود این است که تعطیلی‌های پیاپی مدارس راهکار نیست بلکه سرعتگیری است بر مسیر حرکت علمی، آموزشی جامعه که از سوی دیگر ضرر‌های خود را دارد.
چندی پیش در گزارشی در همین شهرآرا محله اشاره داشتیم که با سر زدن به تعدادی از مدارس منطقه به این موضوع پی بردیم که تمرکز آموزشگاه‌ها فقط بر بعد آموزش است و در حوزه پرورش فکری و اجتماعی چندان وقتی گذاشته نمی‌شود و این خلأ در آینده‌ای نزدیک سبب این می‌شود دانش‌آموزان امروز همان مسیری را بروند که پدران امروز طی می‌کنند پس ما در آینده تداوم شرایط فعلی را خواهیم داشت.
بهتر نیست در چنین شرایطی به جای تعطیلی‌های پیاپی مدارس، به دنبال این باشیم که فرصتی بسازیم برای تقویت پرورش فکری دانش‌آموزان؟ و آیا ادامه روند فعلی در سال‌های آینده بر تعداد روز‌های تعطیل اضافه نمی‌کند؟ کما اینکه اکنون هم تعطیلی‌های آلودگی هوا نسبت به سال‌های پیش افزایش داشته است؟
بنابراین باید دقت کرد که تعطیلی مدارس نه راهکار که مسکن است و ادامه بر این روش آثار علمی نامطلوب برای کشور به همراه دارد.
همان‌طور که اشاره کردم دلیل این تعطیلی، آلودگی هوا بود. هوایی که باید موجب نشاط و سرزندگی برای ما شهروندان شود، موجب بازدارندگی ما از بسیاری امور روزمره زندگی شده است، اما دلیل این امر دست بردن انسان‌ها در ساختار طبیعت آن هم به شکلی ساختارشکن است که باعث شده این روز‌های تعطیلی پیش‌روی ما قرار گیرد.
در سال‌های اخیر شاهد بوده‌ایم که هر زمان شهر مشهد در موقعیت خطرناک آلودگی هوا قرار گرفته است، مسئولان امر، مانند دیگر کلان‌شهر‌های کشور، راهکار تعطیلی مدارس را در پیش گرفته‌اند. این اتفاق در حالی هر سال در این فصل تکرار می‌شود که تجربه نشان می‌دهد به لحاظ کارایی، در تغییر شرایط موجود چندان اثر مثبتی ندارد. از طرفی اگر بخواهیم این کار را روش و راهکاری برای پیشگیری از مبتلا شدن دانش‌آموزان به بیماری‌های تنفسی در نظر بگیریم، بحث مفصل دیگری را می‌طلبد و این سؤال را به ذهن می‌آورد که آیا هوای آلوده فقط برای دانش‌آموزان ضرر دارد و خطرناک است؟ در مرحله دوم سؤال این است که آیا هنگام تعطیلی مدارس دانش‌آموزان در خانه می‌مانند؟
نکاتی که در کنار موضوع مطرح شده باید دقت کرد وضعیت درسی دانش‌آموزان در چنین شرایطی است، آنچه در سال‌های اخیر و در همین فصل پاییز جاری دیده‌ایم تعطیلی یکی دو روزه نیست، بلکه هر وقت شاخص هوا عددی خاص را رد می‌کند، دست مسئولان در کلید مدارس گره می‌خورد و قفل آن پیچانده می‌شود تا شاید هم به سلامت فرزندان شهر کمک کند و هم به دلیل کاهش تردد سرویس مدارس و والدین دانش‌آموزان به کاهش آلودگی هوا هم کمک شود.
آیا مسئولان تاکنون از خود پرسیده‌اند که در سال‌های اخیر آن اندازه که بر تعداد خودرو‌ها در شهر افزوده شده است، آیا سرانه فضای سبز هم تغییر چندانی داشته است؟
پس نکته اولی که مطرح می‌شود این است که تعطیلی‌های پیاپی مدارس راهکار نیست بلکه سرعتگیری است بر مسیر حرکت علمی، آموزشی جامعه که از سوی دیگر ضرر‌های خود را دارد.
چندی پیش در گزارشی در همین شهرآرا محله اشاره داشتیم که با سر زدن به تعدادی از مدارس منطقه به این موضوع پی بردیم که تمرکز آموزشگاه‌ها فقط بر بعد آموزش است و در حوزه پرورش فکری و اجتماعی چندان وقتی گذاشته نمی‌شود و این خلأ در آینده‌ای نزدیک سبب این می‌شود دانش‌آموزان امروز همان مسیری را بروند که پدران امروز طی می‌کنند پس ما در آینده تداوم شرایط فعلی را خواهیم داشت.
بهتر نیست در چنین شرایطی به جای تعطیلی‌های پیاپی مدارس، به دنبال این باشیم که فرصتی بسازیم برای تقویت پرورش فکری دانش‌آموزان؟ و آیا ادامه روند فعلی در سال‌های آینده بر تعداد روز‌های تعطیل اضافه نمی‌کند؟ کما اینکه اکنون هم تعطیلی‌های آلودگی هوا نسبت به سال‌های پیش افزایش داشته است؟
بنابراین باید دقت کرد که تعطیلی مدارس نه راهکار که مسکن است و ادامه بر این روش آثار علمی نامطلوب برای کشور به همراه دارد.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
